Kadınlarda Baba Bağlanmasından Evlilik Doyumuna Giden Yollar: Öz Güven ve Öz Şefkatin Seri Aracı Rolleri

Abstract

Bağlanma kuramı, çocukluk dönemindeki bakım veren-çocuk bağlanmasının, yetişkinlik dönemindeki partner bağlanmasını etkileyebileceğini ileri sürer. Bu etkilenmenin, evlilik doyumunu yordamada önemli bir rolü olduğu da bilinmektedir. Öz güven ve öz şefkat kadınlar için önemli bir duygusal gerekliliktir ve eksikliklerinin, kadınların iyi oluşu üzerine olumsuz yansımaları olabilmektedir. Bundan dolayı bu araştırmanın amacı kadınların baba bağlanması ile evlilik doyumu arasındaki ilişkide öz güven ve öz şefkatin seri aracı rolünü incelemektir. Araştırmanın örneklemi, babalarını 16 yaşından önce kaybetmemiş olan, yaşları 18 ve 69 arasında değişen 425 evli kadından oluşmaktadır (Ort yaş = 35.44; SS yaş = 7.58; min yaş = 18, mak yaş = 69). Araştırma da Kişisel Bilgi Formu, Çift Uyum Ölçeği, Anne ve Babaya Bağlanma Ölçeği II Baba Formu, Kadın Öz Güven Ölçeği ve Öz Duyarlık Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın ana hipotezlerini test etmek için Hayes PROCESS analiz programı kullanılarak Seri Çoklu Aracılık Değişken Analizi (Model 6) yapılmıştır. Araştırmanın bulguları, baba ile daha güvenli bağlanan kadınların, öz güvenleri ve öz şefkatleri aracılığıyla evliliklerinden daha fazla doyum aldıklarını ortaya koymuştur. Araştırma bulguları alanyazın kapsamında tartışılmış ve araştırmacılar ve ruh sağlığı uzmanları için bulgulara dayalı araştırmaya ve uygulamaya yönelik öneriler sunulmuştur.

Attachment theory proposes that childhood caregiver-child attachment may affect partner attachment in adulthood. It is also known that childhood caregiver-child attachment may have a predictive role in predicting marital satisfaction. Self-confidence and self-compassion are essential emotional requirements for women, and their deficiencies may negatively affect their well-being. Therefore, this study aims to examine the serial mediator roles of self-confidence and self-compassion in the relationship between women's paternal attachment and marital satisfaction. The study sample consisted of 425 married women who are 18 and 69 years oldu and had not lost their father before the age of 16 (Mage = 35.44; SDage = 7.58; minage = 18, maxage = 69). Demographic Information Form, Dual Adjustment Scale, Mother and Father Attachment Scale II Father Form, Women's Self-Confidence Scale and Self-Compassion Scale" were utilized in the research. In order to test the main hypotheses of the research, a Serial Multiple Mediation Variable Analysis (Model 6) was performed via the Hayes PROCESS Macro. The findings revealed that women more securely attached to their fathers received more satisfaction from their marriages through self-confidence and self-compassion. The results were discussed within the scope of the related literature, and suggestions for research and practice were presented to the researchers and practitioners in the field.