İnsan Hakları Bilincini Geliştirme Yöntemi Olarak Sinema

Abstract

Sinema filmlerinin eğitim amaçlı kullanımı yeni değildir. 1895 yılında film makinesinin Lumiére kardeşler tarafından bulunmasından kısa bir süre sonra filmlerin 1907 yılından itibaren eğitim amaçlı kullanıldığı göze çarpmaktadır. 1922 yılında sinemanın eğitimdeki etkisini ölçmeye yarayan ve 500’den fazla öğrenci üzerinde yapılan bir araştırma, filmin öğrenmenin etkililiğini arttırdığı, konuların sevilmesine katkıda bulunduğunu ortaya koymuştur. Türkiye’de de 1933’te yapılan bir araştırmada 8-14 yaşındaki 60 ilkokul öğrencisinin filmi izledikten 2 ay sonra filmin %70’ini hatırladıklarını göstermiştir. Basit bir çıkarsamayla sinema görsellik hatırlama, anlama, konulara aşinalık bakımlarından kolaylaştırıcılık bir işlev görmektedir. Bu etkinin fark edilmesi sinemanın daha işlevsel ve yoğun kullanılması sonucunu doğurur. Amerika’da 1936 yılına gelindiğinde ilk ve ortaokullarda 10.97 sinema filmi projektörünün bulunduğu, okullarda ve üniversitelerde öğretmen ve öğrenciler için film kütüphanelerinin oluşturulduğu gözlenir. Benzer gelişmeler 1907’lerden sonra Avrupa’da da rastlanmaktadır. Bu süreç II. Dünya savaşı sonrasında artarak devam etmiştir.