Descartesçılığa karşı Vico: yeni bilim ve tarih

Abstract

Giambattista Vico, 17. Yüzyılın bilimsel devrimlerinin gerçekleştiği ve bunların etkilerinin güçlü bir şekilde devam ettiği 18. yüzyılın düşünürü, hukukçusu ve tarihçisidir. Vico’nun tarihi bir bilim olarak ele aldığı ve onun ilkelerini ortaya koyduğu Yeni Bilim bir yapıt olarak düşünce tarihinin en önemli eserlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Vico düşünce tarihine önemli katkılarda bulunmuş, tarih felsefesi ve tarih bilimine yenilikler ve özgün düşünceler getirmiştir. Bu çalışma Vico’nun tarih düşüncesini ve onun düşünsel arka planını belirleyen etkenleri incelemeyi amaçlanmaktadır. Bu çerçevede, tarih felsefesinin temel problemleri bağlamında, Vico’nun bilim ve yöntem kavramlarına değinilecektir. Vico’nun temel eseri olan “Yeni Bilim” araştırmada ana kaynak olarak kullanılacaktır. Vico’nun doğa bilimlerinin hakim olduğu bir yüzyılda, “yeni bilimi” nasıl ortaya koymak istediğini anlamak da önem taşıyacaktır.

Giambattista Vico is philosopher, legist and historian of 18th century when 17th century of scientific revolutions takes place and their impact continues strongly. New Science, as a literary work, is considered as Vico's one of the most important works in which he discussed history as a science and put forward its principles. Vico has made a significant contribution to the history of thought, and he has brought innovations and original ideas to the history of philosophy and history of science. The objective of this study is to examine the determinants of Vico’s history of thinking and its theoretical background. In this framework, in the context of the fundamental problems of philosophy of history, Vico’s science and method concepts will be discussed. Vico's major work, "The New Science" will be used as the main source in the research. It will be important to understand how Vico wanted to reveal “new science” within a century dominated by the natural sciences.