Geçici koruma sağlanan yabancıların sağlık hakkı ve sağlık hizmetlerine erişimi

Abstract

Uluslararası insan hakları hukuku, tüm bireylerin ırk, din, siyasi inanç, ekonomik veya sosyal durum veya hukuki statüsünden (mülteci/şartlı mülteci/ikincil koruma/geçici koruma) bağımsız olarak temel bir insan hakkı olarak sağlık hakkına sahip olduklarını kabul eder. İnsan haklarının temel ilkelerinin yanı sıra etik, insani, kamu sağlığı ve ekonomik nedenler, tıbbi bakım ihtiyacı olan sığınmacıların hiç bir ayrımcılığa maruz kalmamasını ve sağlık hakkından yararlanabilmeleri için eşit standartlardan yararlanmalarını gerektirmektedir. Mülteci/sığınmacıların sağlıkla ilgili haklarının tüm yönlerini öngören kapsamlı bir bağlayıcı belge olmamasına rağmen, sağlık hakkının çeşitli ulusal ve uluslararası belgelerde ele alındığı görülmektedir. Bu bağlamda, özellikle geçici koruma altındaki yabancılara sunulan sağlık hizmetinin ne ölçüde gerçekleştirilebildiğini değerlendirebilmek için ulusal ve uluslararası alanda bu genel ve özel düzenlemelere odaklanacağım.