Demirtaş, Ezgi TopluBorazan, Merve2025-12-052025-12-052025https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=ftqJzTasnJUH9hg-S5861nd4yIwi8curLqbl84lcQv8d36VrGnWtTIc6oF7WI1-3https://hdl.handle.net/20.500.11779/3144Beliren yetişkinlik 18-30 yaş arasını kapsayan; aşk, iş ve dünya görüşü olmak üzere üç temel boyutta kimlik gelişiminin ön planda olduğu ergenlik ve yetişkinlik arasındaki yaş dönemidir. Bu dönemde romantik ilişkilerde yakınlık ve ilişkiyi geleceğe taşıma düşüncesi ön plana çıkmaktadır. Romantik ilişkiler bireyin sevgi, ait olma ve güven ihtiyaçlarını karşılarken bir yanıyla da şiddet içerebilmekte ve zarar verici olabilmektedir. Flört şiddetinin bir türü olan psikolojik flört şiddeti partneri itibarsızlaştırmayı veya incitmeyi amaçlayan söz ve davranışlarla partnere karşı üstünlük kurmayı, kontrol etmeyi ve baskı altına almayı içermektedir. Yaşamın ilk yıllarında bireyin bakım vereni ile kurduğu bağlanma stili yetişkinlik döneminde partner bağlanmasını da etkilemektedir. Kaygılı bağlanan bireyler güvensiz partnerler seçebilir ve şiddete maruz kaldıkları bir ilişkiyi sürdürebilirler. Öz güven ve öz şefkat kadınların psikolojik flört şiddetine maruz kalmasını arttırabilen ya da azaltabilen faktörler olarak literatürde karşımıza çıkmaktadır. Bundan dolayı bu araştırmanın amacı, beliren yetişkin kadınlarda kaygılı bağlanma ile psikolojik flört şiddetine maruz kalma arasındaki ilişkide öz güven ve öz şefkatin seri aracı rolünü incelemektir. Araştırmanın örneklemi yaşları 18-30 arasında değişen halen devam eden bir ilişkisi olan ya da daha önce bir romantik ilişkisi olmuş heteroseksüel 306 kadından oluşmaktadır (Ort yaş = 24.00; SS yaş = 3,48; min yaş = 18, mak yaş = 30) Araştırmada Demografik Bilgi Formu, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Ölçeği Kısa Formu, Çok Boyutlu Duygusal İstismar Ölçeği, Öz-Duyarlık Ölçeği ve Kadın Özgüven Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın ana hipotezlerini test etmek için Hayes PROCESS analiz programı kullanılarak Seri Çoklu Aracılık Değişken Analizi (Model 6) uygulanmıştır. Araştırmanın bulguları beliren yetişkinlik dönemindeki kadınların, kaygılı bağlanma stiline sahip olsalar bile yüksek öz güven ve öz şefkat düzeyleri aracılığı ile psikolojik flört şiddetine maruz kalma olasılıklarının azalabileceğini ortaya koymuştur. Bu bulgular akademik literatür kapsamında tartışılmış ve araştırmacılar ve ruh sağlığı çalışanları için araştırmaya ve uygulamaya yönelik öneriler sunulmuştur.Emerging adulthood refers to the transitional life stage that falls between adolescence and adulthood, encompassing individuals aged 18 to 30. This period is characterized by identity development across three fundamental domains: love, work, and worldview. During this phase, romantic relationships play a crucial role, with intimacy and the intention to sustain the relationship into the future taking precedence. While romantic relationships fulfill individuals' needs for love, belonging, and security, they can also involve violence and harmful dynamics. One form of dating violence is psychological dating violence, which includes verbal and behavioral strategies aimed at degrading, controlling, and exerting dominance over a partner. Research suggests that an individual's early attachment style, formed through interactions with primary caregivers, continues to shape their attachment patterns in adulthood, influencing their romantic relationships. Individuals with anxious attachment styles are more likely to select insecure partners and persist in relationships where they experience violence and emotional harm. Self-esteem and self-compassion are psychological factors that can either increase or decrease the likelihood of women experiencing psychological dating violence. Given this, the present study aims to examine the serial mediating role of self-esteem and self-compassion in the relationship between anxious attachment and exposure to psychological dating violence among emerging adult women. The study sample consists of 306 heterosexual women aged 18–30 who are either currently in a romantic relationship or have been in one previously (Mage = 24.00; SDage = 3.48; Minage = 18; Maxage = 30). The study utilized the Demographic Information Form, Experiences in Close Relationships Scale – Short Form, Multidimensional Emotional Abuse Scale, Self-Compassion Scale, and Women's Self-Esteem Scale. To test the main hypotheses, the Serial Multiple Mediation Model (Model 6) of Hayes' PROCESS macro was employed. The findings indicate that even among women with an anxious attachment style, higher levels of self-esteem and self-compassion reduce the likelihood of experiencing psychological dating violence. These results were discussed within the scope of the academic literature, and recommendations were provided for researchers and mental health professionals regarding future research and practical applications.trPsikolojiPsychologyMaster Thesis