Kripto Varlık İlk Arzı (ICO) ve Konunun Türk Hukuku ve Bazı Ülke Uygulamaları Açısından Değerlendirilmesi

Abstract

Blokzincir kavramının 2008 yılında Satoshi Nakamoto isimli kimliği bilinmeyen bir kişinin/kişilerin yayınladığı manifesto ile ortaya çıkması ve yaygınlaşması sonucunda, özellikle başta finans sektörü olmak üzere birçok yeni kavram ve terminoloji hayatımıza girmiştir. Bu kavramlara örnek vermek gerekirse, kripto varlıklar, akıllı sözleşmeler ve ICO’lar olmak üzere pek çok yeni kurumun hayata girmesi ile özellikle bu konulardaki regülasyonların ülkeler nezdinde yeni yeni yürürlüğe girmesi, bu kurumların nasıl regüle edilmesi gerektiği tartışmalarını da gündeme getirmiştir. Özellikle ICO’ların blokzincir teknolojisine özgü bir kitle fonlama vasıtası olması ve yatırımcıların ICO’lar ile çok kısa zamanda çok yüksek meblağ içeren yatırımlara imkan vermesi, ICO’ların adeta bu teknolojinin lokomotifi işlevi görmesini sağlamıştır. Ancak, ICO’ların bu efektif işlevlerine rağmen, aynı zamanda birçok ülkede regüle edilmemesi dolandırıcılık ve kara para aklama faaliyetlerine sebebiyet verip vermediği noktasında tereddüt uyandırmıştır. Bu çalışmada, özellikle ICO denilen kripto varlıkların ilk arzı, özellikle konunun başta kavramsal çerçevesi, ICO’ları temel itibariyle etkileyen kripto varlıkların türleri ve özellikleri, ICO’ların avantajları ve dezavantajları, ICO’ların aşamaları, ICO’lara yönelik Türk hukuku ve farklı bazı ülkelerdeki regülasyon ve uygulama örnekleri de dikkate alınarak incelenmiştir.