Suriye İç Savaşının Dinamikleri ve Koruma Sorumluluğu Doktrini Çerçevesinde Avrupa Birliği'nin Suriye İç Savaşına Yaklaşımı

Abstract

Bu tez, Suriye İç Savaşı'nın dinamiklerini ve Avrupa Birliği'nin (AB) müdahalesini Koruma Sorumluluğu (R2P) ilkesi perspektifinden incelemektedir. Çalışmada, iç savaşa giden süreçte Arap Baharı' nın ortaya çıkışı ve bölge üzerindeki etkisi, özellikle Arap kültürü ve ayaklanmaları körükleyen faktörler incelenmektedir. Araştırma, Esad rejimi, IŞİD gibi aşırılık yanlısı grupların ortaya çıkışı ve PKK/SDG/YPG gibi Kürt grupların katılımı gibi kilit dönemleri vurgulayarak, Suriye İç Savaşı'nın barışçıl protestolardan bugünkü durumuna evriminin izini sürmektedir. Tez aynı zamanda hem Türk hukukunda hem de uluslararası hukuk ve AB'ye göre terörizmin tanımlarını ve özelliklerini incelemektedir. Savaşın sonuçları ve mevcut durum değerlendirilmektedir. Çalışma ayrıca Koruma Sorumluluğu kavramını ve bu kavramın büyük ölçekli insan hakları ihlallerinin önlenmesindeki uygulamalarını incelemektedir. AB'nin yapısı, temel değerleri ve uluslararası sistemdeki rolü hakkında genel bir bakış sunmaktadır. Bu tez, AB'nin Suriye İç Savaşı'na müdahil olma sürecini, savaşın sonuçlarının AB üzerindeki etkisini de dikkate alarak analiz etmektedir. AB'nin çatışmaya nasıl taraf olduğunu incelemekte, müdahil olmasının sonuçlarını değerlendirmekte ve AB'nin Suriye'deki dış politika hedeflerine ulaşması için öneriler sunmaktadır. Sonuç olarak, AB'nin Suriye İç Savaşı'nda Koruma Sorumluluğu'nu uygulamasının önemli zorluklar ve kısıtlamalarla karşı karşıya olduğu açıktır. Farklı ulusal çıkarlar, karmaşık karar alma mekanizmaları, değişen demografik yapı, yükselen muhafazakâr ve faşist duygular ve Türkiye ile iş birliğindeki zorluklar başlıca engeller arasındadır. Bu tezde, Koruma Sorumluluğu Doktrini' nin AB içindeki etkinliğini artırmak için müdahale kabiliyetlerinin geliştirilmesi, söylem ve eylem arasındaki uçurumun kapatılması, üye devletler arasında birliğin teşvik edilmesi ve çatışmaların temel nedenlerinin ele alınması gibi adımlar önerilmektedir. Genel olarak bu araştırma, Suriye İç Savaşı'nın ve AB'nin Koruma Sorumluluğu ilkesi çerçevesindeki müdahalesinin anlaşılmasına katkıda bulunmaktadır. AB'nin karşılaştığı karmaşıklıkları ve kısıtlamaları vurgulamakta ve AB'nin Suriye'de insan haklarını koruma ve dış politika hedeflerini ilerletme konusunda daha etkili bir aktör olması için tavsiyeler sunmaktadır.

This study analysis the intricacies of the Syrian Civil War and the involvement of the European Union (EU) through the perspective of the Responsibility to Protect (R2P) doctrine. In the study, the emergence of the Arab Spring in the process leading to the civil war and its impact on the region, especially the Arab culture and the factors that fueled the uprisings are examined. The text proceeds to explore the genesis of the Arab Spring and its ramifications for the area, particularly the Arab civilization and the catalysts that propelled the revolts. This study charts the progression of the Syrian Civil War from its initial nonviolent demonstrations to its present state, with a focus on significant phases such as the Assad administration, the emergence of extremist factions such as Daesh, and the participation of Kurdish organizations such as the PKK, SDG, and YPG. The thesis delves into an examination of the definitions and attributes of terrorism as outlined in Turkish legislation as well as in international law and the European Union. An evaluation is conducted of the ramifications of the war and the present state of affairs. The present study delves into the notion of "responsibility to protect" and its implementation in averting extensive human rights transgressions. The text furnishes a comprehensive outline of the European Union's framework, fundamental principles, and function within the global arena. This thesis examines the extent of the European Union's participation in the Syrian Civil War while considering the ramifications of the conflict's aftermath for the EU. This study analyses the process by when the European Union (EU) became a participant in the Syrian conflict, assesses the consequences of its intervention, and provides recommendations for the EU to attain its foreign policy objectives in Syria. Based on the aforementioned conclusion, it is apparent that the European Union's execution of the Responsibility to Protect (R2P) principle in the context of the Syrian Civil War is confronted with noteworthy obstacles and constraints. The primary impediments include divergent national interests, intricate decision-making processes, shifting demographics, increasing conservative and fascist ideologies, and challenges in collaborating with Turkey. The thesis posits a series of measures aimed at augmenting the efficacy of the Responsibility to Protect (R2P) doctrine within the European Union (EU). These measures include the cultivation of intervention capabilities, the reconciliation of the disparity between verbal commitments and practical implementation, the promotion of solidarity among member states, and the resolution of the underlying causes of conflicts. In general, this study enhances comprehension of the Syrian Civil War and the European Union's involvement in accordance with the Responsibility to Protect doctrine. The text sheds light on the intricate and restrictive circumstances encountered by the European Union and puts forward suggestions for the EU to enhance its efficacy as a participant in safeguarding human rights and promoting its foreign policy goals in Syria.